SAN MARTIÑO DA PICOÑA

Esta igrexa servíu de troco no ano 1694 entre o Señor da Picoña, Don Luis Troncoso de Lira, e o Bispo de Tui. Este recibía a parroquia de Nogueira e entregaba a da Picoña como anexo de Parderrubias, que desde ese momento sería padroado do Señor da Picoña.

A fachada principal é de gran sinxeleza, coa porta no centro, adintelada e sen máis adornos que unha pequena cornixa moldurada por riba do dintel, e na parte superior unha fiestra rectangular co mesmo adorno no lado superior.

No interior presenta o piso de pedra e as paredes e a bóveda de ladrillo en arco, enfuscadas e pintadas.

O altar adiántase e no frontal preséntase un escudo abacial. Na capela maior presenta no centro un pequeno retablo.

As rúas laterais están ocupadas por San Martiño e San Xosé, e sobre o entablamento pousaron a San Amaro e San Gregorio. Xunto ao arco triunfal están dous retablos barrocos. O lado norte ocúpase co retablo da Virxe da O. No lado sur está o Retablo das Ánimas, que se apoia sobre un altar que conserva un fermoso frontal.

Cosérvase unha pía de auga bendita coa inscrición: BALTASAR DA GROBA ME FECIT + 1627 +.

Ao redor da igrexa conserva algúns panteóns antigos con moi bos traballos de cantería.